Gandhi on the street

ศุกร์เย็น ๖ มิถุนายน ๕๑  ผมออกมาเดินเล่นปากซอยริมถนนใหญ่

เห็นชายผู้หนึ่งหลับบนทางเท้า ผมคิดจะเขียนบทกวี ผมลองเขียน

แต่รู้สึกว่าถ้อยคำไม่อาจบรรยายสิ่งที่พบเห็นอยู่เบื้องหน้าได้

จึงใช้ดินสอสเกตซ์เป็นภาพร่างขึ้นมา ให้ชื่อภาพ คานธีข้างถนน

7 Responses

  1. แล้วรู้สึกยังไงเหรอ
    ที่ว่าอธิบายไม่ได้น่ะ
    ยังมีเหรอที่เกินกว่ากวีจะบรรยาย

  2. ไม่มี

    ไม่มีบ้าน
    ไม่มีอาหาร
    ไม่มียา
    ไม่มีเครื่องนุ่งห่มพอเพียง
    ไม่มีที่มา
    ไม่มีที่ไป
    ไม่มีความหวัง
    ไม่มีจุดหมาย
    ไม่มีการแข่งขัน
    ไม่มีการเอารัดเอาเปรียบ
    ไม่มีการเหยียบย่ำซ้ำเติม
    ไม่มีโลภ โกรธ หลง
    ไม่มีราคะ
    ไม่มีฉัน
    ไม่มีเธอ
    ไม่มีเขา
    ไม่มีใคร
    ไม่มีตัวตน
    ไม่มีอะไร
    ไม่มี
    ไม่

    .

  3. ผมเคยนะ เดินไปเจอคนนอนอยู่
    เอาป้ายผ้าคลุมตัว นอนอยู่บนสะพานลอย
    เลยถ่ายรูป… แล้วดันตั้งแฟลชไว้
    มันเลยสว่างวาบขึ้นมา

    พวกรู้ตัว โงหัวขึ้นมา
    ผมแกล้งไม่รู้ไม่ชี้
    เกือบโดนกระทืบ…

  4. มีคานธีใต้ถนนไหมคะ

  5. เขียนบทกวี…ก็เก่ง

    แปลบทกวี…ก็เก่ง

    วาดภาพ…ก็เก่งอีกด้วย

    เป็นผู้มีฝีมือจริงๆ

  6. ใช่
    อ่านแล้วใช่
    ใช่
    อ่านแล้วเจ๋ง
    ใช่
    อ่านแล้วใช่
    ใช่
    ใช่
    ใช่

    http://mashdax.wordpress.com : )

  7. มันงดงามเกินกว่าจะใช้ถ้อยคำเป็นทูตส่งผ่าน จึงต้องสื่อออกมาเป็นภาพตรงๆ

ส่งความเห็นที่ tritle ยกเลิกการตอบ